Che casino!

Hoi hoi,

Okè, op twee dagen tijd is er een beetje meer gebeurd dan vorige week :). En ik ga jullie daar nu ff van op de hoogte houden, want ik ben pas zondag terug beschikbaar via internet. De reden komen jullie zo dadelijk wel te weten.

Laten we beginnen met gisteren. Normaal hadden we dus gisteren onze eerste opdracht van onze stage. Let op het woordje normaal. Paola, één van de verantwoordelijken die ons helpt met onze stage, kwam ons om kwart na negen halen voor ons eerste interview te gaan doen. Dus om kwart na negen stonden wij klaar. Dan moesten we even naar Sinalunga, een dorpje op 6 km van hier, om brochures te gaan halen. Giovanni, onze opdrachtgever, ging ons daar normaal opwachten. Nu, dien was er dus niet é. Nu zijn we het al gewoon dat we op hem moeten wachten, gemiddelde wachttijd bij hem is momenteel ongeveer 45 min. Dus uiteindelijk zijn we brochures ergens gaan halen. Maar dan moesten we nog naar een restaurant in ons dorpje om een interview af te leggen. We waren er 45 min te laat. Dus voor gesloten deuren en geen interview.

Omdat het nog vroeg was en we toch nog iets nuttig wilden doen met onze dag, besloten we een uitstapje te doen naar Arezzo, wat zowat het shoppingparadijs in de buurt is :). Maar natuurlijk, staakten die bussen gisteren! Dus geraakten we nergens. En toen kwam Bruno in het verhaal. Bruno is een aardige, gepensioneerde man die verantwoordelijk is voor het internetlokaal en het wel zag zitten om drie bevallige dames (wij dus :D) naar Arezzo te brengen. En dat ligt dus wel op 50 km van hier é. Dus heeft die ons naar daar gebracht, ondertussen aan het praten geweest over Tracy Chapman. Diene mens is daar zot van, en volledig terecht, maar verstond natuurlijk geen bal van wat er gezongen werd. Dus hebben we dat in ons beste Italiaans uitgelegd :).

Kwamen we aan in Arezzo, bleek dat die winkels maandag pas openen om 15.30u. Nu vraag ik u. welk shoppingparadijs opent er pas om 15.30! Enfin soit, het wa mooi weer dus zijn we maar even in het park gaan liggen en hebben we iets aan ons kleurtje gedaan :).
Uiteraard zijn we even gaan shoppen. Allé ja, shoppen... Windowshoppen :). Heb wel een boek gekocht met als titel I LOVE SHOPPING... vond het wel toepasselijk en het is zelfs in het Italiaans :). Ah ja, ben ook nog verliefd geworden... Op een handtas, maar die is voor binnenkort wegens iets te duur.

Tegen 7 u was het wel eens tijd om naar huis terug te gaan. En vermits de bussen normaal terug zouden beginnen rijden vanaf 15.30, besloten we het erop te wagen de bus te pakken want die stopt zo praktisch voor onze deur. Dus zaten we daar op de bus te wachten, en te wachten, en te wachten... Aan drie buschauffeurs gevraagd of ze wel kwam, en die verzekerden ons ervan dat die nog wel ging komen opdagen. Alle bussen reden immers. Uiteindelijk was er na een uur wachten, een buschauffeur die ons erop wees dat dat zowat de enige bus was die nog staakte! Echt é, maar dan krijgde dus iets ze :). Hij wou ons wel na zijn uren ff naar huis doen... NI DUS!
Dus de trein dan maar é, nu is da dus ni zoals bij ons é. Spoor zes ligt naast spoor vijf, maar ge moet zlef over spoor vijf wandelen om naar spoor zes te gaan. Enorm gezellig... NI DUS en dan zit ge daar dus tussen twee treinen é, op een stuk grond van 1,5m. Enfin soit, het was wel een coole trein. Kwamen we in Sinalunga aan, hopend dat we een taxi konden vinden want de bussen naar Bettolle reden dan al lang ni meer. Toen we om 21.10u daar waren, bleek dat de bar gesloten was. En dat was dus onze eingste kans op vervoer naar huis é. Waren we in een ander café gaan horen voor een taxidienst, maar da zou 250 euro gekost hebben want die moest van ver komen. En dat is dus wel wat veel voor 6 km. Ff ter verduidelijking, te voet gaan is hier geen optie, ze zijn hier zuinig met verkeerslichten en minder zuinig met hun snelheid. Uiteindelijk echt iedereen gebeld die we kennen om ons te komen halen, en zoals meestal het geval is op zo'n dagen, nam er niemand op. Uiteindelijk toch iemand te pakken gekregen. Man, ik was blij dat ik thuis was...

Oké, dan vandaag dus normaal onze tweede (of eigenlijk eerste) opdracht, eerste afspraak om 11 uur. Komt dien mens daar aan, beweert dien dat er helemaal geen afspraak was! Allé ja... ff om een voorbeeld te geven. Maar de tweede afspraak was dus wel in orde :) en ons eerste interview was dus geboren.

En voor de rest hebben we in het zonnetje gelegen op de campo, en daar is mijn rode kleurtje het resultaat van :). Anyway, de plannen voor de rest van de week: woensdag erasmusfeestje, zoals altijd :P, donderdag blijf ik heel de dag in Siena, want vrijdag ga ik naar Predappio, info verzamelen voor mijn eindwerk. En het is zowat 3 uur rijden, en vermits het dicht aan de zee ligt, gaan we waarschijnlijk ff 'nen bain du soleil' doen. We zijn Koen en ik. Koen is een Belgische jongen die ik hier heb leren kennen, en die wilt meegaan. We gaan met een gehuurde auto, ne Panda :), kei schattige autootjes.

Allora, ik ga jullie eens laten, want moet nog inpakken enzo en vrouwelijke dingen doen :P.

Bacio e abbraccio,

Cristina